بررسی رابطه بین سبک های رهبری و راهبردهای مدیریت تعارض مورد استفاده مدیران ارشد و میانی بیمارستان های آموزشی شهر کرمان

سابقه و هدف: یکی از الزامات اداره امور بیمارستان ها، به عنوان سازمان های ﭘیچیده و ﭘر از تعارض، این است که مدیران ارشد و میانی آن شیوه های رهبری و استراتژی های مدیریت تعارض و میزان تناسب با آن را را به خوبی بشناسند و بر آن اساس یک شیوه صحیح مدیریتی را اعمال نمایند تا در افزایش کارایی و اثربخشی عملکرد در بیمارستان و ارایه خدمات با کیفیت، نقش فعالی ایفا کنند. بنابراین هدف این پژوهش بررسی رابطه بین نمره [1]lpc فیدلر (به عنوان مصداقی از سبک رهبری) و راهبردهای مدیریت تعارض (عدم مقابله، راه حل گرایی و کنترلی) است. مواد و روش ها: در این پژوهش که به شکل میدانی انجام شده است، برای بررسی سبک رهبری از نمره  lpcفیدلر و برای بررسی راهبرد های مدیریت تعارض از پرسشنامه مدیریت تعارض استفاده گردید که پایایی پرسشنامه های مذکور با آزمون آلفاکرونباخ به ترتیب برابر با 90/0 و 88/0 به دست آمد. جامعه آماری شامل مدیران، روسا و مسئولین بخش ها و واحدهای بیمارستان های آموزشی شهر کرمان (81 نفر) تشکیل می دهد که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، نمونه ای 67 نفری انتخاب شد و پرسشنامه در بین آن ها توزیع گردید. در نهایت برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های استنباطی کلموگروف اسمیرنف، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی و تحلیل ماتریس همبستگی استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از پژوهش بیان می کند که جامعه مورد بررسی از سبک رهبری رابطه مدار تر استفاده می کنند و راهبرد های مدیریت تعارض مورد استفاده به ترتیب عدم مقابله، راه حل گرایی و کنترلی می باشد. همچنین مشاهده گردید که بین نمره lpc و راهبردهای عدم مقابله و راه حل گرایی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و ضریب همبستگی پیرسون به ترتیب برابر با 512/0 و 298/0 به دست آمد. اما بین نمره lpc و راهبرد کنترلی رابطه منفی ولی معناداری وجود دارد (474/0- =r). نتیجه گیری: بر طبق یافته های تحقیق می توان بیان کرد که مدیران رابطه مدارتر ترجیح می دهند از راهبردهای مدیریت تعارض عدم مقابله و راه حل گرایی استفاده کنند ولی مدیران وظیفه مدار، راهبرد کنترلی را بیشتر ترجیح می دهند. با توجه به اینکه راهبرد مدیریت تعارض مورد استفاده، بیشتر عدم مقابله است، توصیه می شود که دلایل استفاده از این راهبرد مورد بررسی قرار گیرد و تلاش شود تا افراد دیدگاه های متضاد خود را بیان و آزادانه اظهار نظر کنند که منجر به بهبود عملکرد سازمان گردد. اما سبک رهبری رابطه مدار در تعاملات بلند مدت سبک مناسبی است که نگهداری و تداوم آن باید مورد توجه قرار گیرد.